#020 "Doom Patrol. Crawling from the Wreckage. Cautionary Tales" vol 2 [03/1989]


Było dziwnie a teraz jest jeszcze dziwniej. I tak zostanie na bardzo, bardzo długo, gdyż za sterami owego runu stoi Grant Morrison. Scenarzysta nie mający problemu ze zwariowanym mieszaniem wątków oraz z upychaniem w nich pomysłów mocno absurdalnych. Na tyle oderwanych od norm świata rzeczywistego jak to tylko możliwe. Tak, jestem jak najbardziej świadom, że taka jazda bez jakichkolwiek halumców może utrudniać czytelnikowi właściwą ocenę tego co widzi on w komiksie ale z drugiej strony… weird sączący się niemalże z każdej planszy także ma swój urok. I to wielki.

Drugi zeszyt mini eventu "Crawling from the Wreckage" momentami może przypominać sen szaleńca. Naprawdę. Dostajemy bohaterów deklarujących wiersze, mamy dziewczynę z osobowością wieloraką, mamy dziwaczny byt będący czymś w rodzaju pasożyta żerującego na dwójce ludzi i mamy pana Nilesa Cauldera, którego oziębłość po prostu paraliżuje. Do tego dochodzą nożycoludzie, tj. zagadkowe postacie wycinającye jednostki z ich rzeczywistości. Ich 'praca' ma w sobie coś makabrycznego. Jakby wszyscy wokół nich byli zwykłymi marionetkami, istotami zależnymi od kaprysu siły wyższej mogącej w każdej chwili wymazać dane istnienie. Ciekawa koncepcja.

Fabularnie "Cautionary Tales" pokazuje nam dalszy etap tworzenia się nowego Doom Patrolu. Caulder robi podchody do Rebisa, Will Magnus próbuje zmiękczyć Robotmana a Szalona Jane pokazuje swoje kolejne oblicza. No i dostajemy zalążek problemu, który jak sądzę zmobilizuje naszych bohaterów do wspólnego działania. Przynajmniej tak to wyglądałby w normalnym komiksie superbohaterskim ale jeżeli chodzi o "Doom Patrol" to niczego nie można być pewnym.
_________________________
"Crawling from the Wreckage. Cautionary Tales"
#020 "Doom Patrol" vol 2 [03/1989]
Scenarzysta: Grant Morrison
Rysownik: Richard Case
Tusz: Scott Hanna
Kolorystyka: Michele Wolfman
Okładka: Richard Case, Carlos Garzón
Polskie wydanie: "Doom Patrol" tom pierwszy [Egmont, 06/2019]

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »