[1] Piątki z dreszczykiem: "House of Mystery. Scared to Life"


Jak zapewne zdążyliście zauważyć dość często zahaczam na blogu o historyjki aspirujące do miana opowieści z dreszczykiem. Bardzo rzadko jest to groza rodem z Entertaining Comics Williama Gainesa - Fredric Wertham może spać spokojnie - ale mimo wszystko groza. Sięgająca zarówno po motywy charakterystyczne dla klasycznego horroru, jak i pomysły bardziej nowoczesne. Groza niesamowita, która zawsze kojarzyła mi się z takimi tytułami jak "The Twilight Zone" oraz "Tales from the Crypt". Groza, do której wracam regularnie. I do której będę wracał nieustannie.

W dzisiejszym odcinku towarzyszymy brytyjskiemu ambasadorowi w Paryżu, lordowi Dufferin, odwiedzającemu irlandzkie ziemie. Nasz bohater wygląda na postać wpływową, twardo kroczącą po ludzkim padole i - najprościej ujmując - potrafiącą wziąć sprawy w swoje ręce. Osoba zakłócająca mu zasłużony wypoczynek może być pewna, że zostanie odpowiednio pouczona na przyszłość. Przynajmniej tak sprawy prezentowany się do feralnego wieczoru 1888 roku, kiedy to sielankę lorda Dufferin zmącił dziwny starzec kroczący ciężko z trumną na plecach. Starzec o trupiobladej twarzy, nieobecnym spojrzeniu i tendencją do znikania w ciemnościach.

"Scared to Life" Marva Wolfmana to historyjka bazująca na motywie spotkania z duchem. Spotkania, którego główny bohater opowieści nie jest w stanie zapomnieć. Kim jest tajemnicza zjawa? Jakie zadania zostały jej powierzone? Początkowo nie poznajemy odpowiedzi na te pytania, ale koniec końców pojawiają się pewne wskazówki mogące nas naprowadzić na właściwy trop. Dziesięć lat później lord Dufferin ponownie widzi irlandzką zjawę, tym razem w roli operatora windy, która chwilę później psuje się a jadące nią osoby giną. Przypadek? A może straszna zjawa to zwiastun śmierci? Tragasz ciał? Dostawca dusz? Uwielbiam takie historie. Zwłaszcza, jeżeli zdobią je prace Berniego Wrightsona 😊


#180 "House of Mystery. Scared to Life" vol 1 [06/1969]; brak polskiego wydania
Przedruki: #226 "House of Mystery" vol 1 [09/1974]; #001 "Showcase Presents: The House of Mystery" vol 1 [02/2006]


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »