Dokonało się. Spock postradał zmysły 😁 Tak to wygląda. Jest nerwowy, nadpobudliwy i nieostrożny w słowach. Nie przypomina pierwszego oficera "Enterprise", którego znamy. Nie poznają go również Kapitan James Kirk i lekarz McCoy. Oboje są jego przyjaciółmi a mimo to mają problem ze zrozumieniem dziwnego zachowania Spocka. Wszystko wskazuje na to, że Vulkanin ma kłopot, ale nie chce - z uwagi na wstydliwe podłoże problemu? - zdradzić jego pochodzenia. Prosi tylko o urlop oraz możliwość spędzenia go na rodzinnej planecie.
I tutaj pojawia się kolejny problem. Zgodnie z rozkazami Federacji załoga "Enterprise" musi wziąć udział w uroczystościach z okazji zaprzysiężenia nowego króla na Altair VI. Z kolei Spock umrze, jeżeli nie uda się Vulcana i nie podda się rytuałowi pon farr. Jego nietypowe zachowanie ma coś wspólnego z vulkańską biologią oraz reprodukcją. O szczegóły nie pytajcie, gdyż ich nie znam. Wiem tylko tyle, że sprawa jest poważna. Naszemu oficerowi grozi obłęd i prawdziwa utrata zmysłów o ile adrenalina krążąca w jego organizmie nie znajdzie ujścia.
Jakby tego było mało okazuje się, że nasz poczciwy Spock to facet pełen niespodzianek. Kolejna z nich to T'Pring, jego narzeczona. Wspólnie mają wziąć udział w rytuale koon-ut-kal-if-fee, w trakcie którego może dojść do naprawdę niespotykanych zdarzeń. Dla przykładu: James Kirk może zostać zmuszony do pojedynku ze Spockiem na śmierć i życie. Ze Spockiem ogarniętym plak holu - gorączką krwi - czyli czymś w rodzaju szału bitewnego. Dla mnie trochę Spock przypominał wówczas nordyckiego bersereka. Tylko prawdziwego topora mu brakowało.
Sporo nazw własnych, ciekawa ceremonia, odrobina vulcańskiej kultury oraz dużo zabawnych sytuacji związanych ze zrozumieniem przez dociekliwego Kirka godowych zwyczajów swojego przyjaciela. Bardzo dobry epizod - napisany przez jednego z mistrzów science fiction, Theodore'a Sturgeona - z wieloma humorystycznymi akcentami 😁
____________________
"Amok Time"
"Star Trek: The Original Series" s02e05
Pierwsza emisja: 15 września 1967
Scenariusz: Theodore Sturgeon
Reżyseria: Joseph Pevney