#662 "Detective Comics. Burning Questions"


Wielkimi krokami zbliżamy się do dramatycznego upadku naszego bohatera. Wiem, wiem. Dość często pada podobne zdanie w odniesieniu do kolejnych zeszytów z cyklu Knightfall ale tym razem jesteśmy już bardzo, bardzo blisko finału. I to widać w tym zeszycie bardzo wyraźnie. Batman nie dający rady ustać prosto na nogach. Batman podpierający się rękami. Batman leżący w zaułku. To częste obrazki w tym komiksie. I to wymowne, zmęczone spojrzenie Batmana, kiedy dociera do niego - pierwszy raz? - że jest naprawdę źle. Kiedy zaczyna rozumieć, że szanse na wyjście obronną ręką z obecnych kłopotów, zakończenie problemów szybko i sprawnie ja za dobrych czasów, coraz bardziej się wymyka.

I to pytanie na koniec: "kto stanie między Gotham a Bane’em"? Wyszło ono bardzo melodramatycznie ale i prawdziwie. Czy nasz bohater widział Robina jako swego następcę? Czy w ogóle brał jego pod uwagę? Scenarzysta w historii tej pokazał, że Cudowny Chłopiec potrafi zdobywać punkty ale w sumie nie on jeden. Jest jeszcze chociażby biuściasta Huntress, która słusznie zauważa: "nie tylko Batman działa w tym mieście" 😁 Zastanawiam się jak ten zeszyt był odebrany przez czytelników w czasach swego debiutu. Czy tych kilka zawartych w nim wątków dało do myślenia fanom Nietoperza? Ciekawe.


Okładka sztos. Oryginalna, rzucająca się oczy, zapadająca w pamięć. Sama historia ciekawa ale lekko irytował mnie sposób prezentacji Riddlera. Przez większość część zeszytu przedstawiany był jako taki sobie - nie mający posłuchu nawet we własnej bandzie - boss zbrodni a na koniec zostaje on wymieniony jako z mistrzów zbrodni. Może to tylko moje odczucia ale jakoś to mi zgrzytało.
_________________________
"Burning Questions"
#662 "Detective Comics" vol 1 [06/1993]
Scenarzysta: Chuck Dixon
Rysownik: Graham Nolan
Kolor: Adrienne Roy
Tusz: Scott Hanna
Twórca okładki: Sam Kieth
Polskie wydanie: "Batman Knightfall: Upadek Mrocznego Rycerza" tom drugi [Egmont, 2022] oraz "Dziwne bractwo śmierci" [TM-Semic, 11/1995]
Licznik przeczytanych komiksów: 18/2024*

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »