[1921] "Wielka Republika. Serce Drengirów"



"Serce Drengirów" to kolejna odsłona serii przybliżającej fanom gwiezdnego uniwersum wydarzenia z okresu "Wielkiej Republiki". Jeżeli jednak chcielibyście zacząć lekturę od razu niej to szczerze odradzam. Niniejszy komiks to bezpośrednia kontynuacja wcześniejszej opowieści - "Bez strachu" - więc w naturalny sposób wymaga od nas odpowiedniego rozeznania. Zasiadając do lektury "Serca Drengirów" musimy wiedzieć kim są tytułowi Drengirowie oraz kojarzyć - przynajmniej z grubsza - Nihilów i ich sposób zarabiania na życie.

Jeżeli jednak poznaliście i ostatecznie polubiliście motyw obecny w albumie "Bez strachu" to dalsze wariacje z nim związane także powinny spełnić Wasze oczekiwania. To dobra wiadomość. Często bywa tak, że po świetnym początku historia hamuje; wątki rozmywają się, bohaterowie tracą na wyrazistości. Tutaj tego problemu nie dostrzegłem. Musimy jednak pamiętać, że "Serce Drengirów" to zamknięcie jednego wątku i otwarcie kolejnego. Siłą rzeczy tajemnica - tak wyczuwalna wcześniej - ustąpiła pola dynamiczności. Mamy więcej machania mieczem, aktywnego działania, mniej rozmyślań nad naturą zagrożenia. Bohaterowie postanawiają podjąć albo zostają zmuszeni do podjęcia - zależy jak na to spojrzeć - bardziej radykalnych kroków. Zmiana tempa akcji wyszła opowieści generalnie na plus, choć historia nabrała przez to trochę zbyt infantylnego - jak dla mnie - klimatu. Finałowe starcie Jedi z Matką Drengirów lekko rozczarowało. Trochę wygląda to tak jakby scenarzyści chcieli szybko zamknąć dotychczasowy wątek i z miejsca rozpocząć kolejny.

I tak de facto jest. Motyw walki z kosmicznym kolektywem nieznanego pochodzenia zastępuje konfrontacja Jedi z Nihilami. W roli głównej padawanka Keeve Trennis, która wspólnie z Terecem - jednym z bliźniaków z Kotabi - podejmuje się misji przeniknięcia na tereny wroga. Wszystkim oczekującym czegoś spektakularnego wyjaśniam jednak, że wspomniana akcja to dopiero preludium do właściwej rozgrywki mającej miejsce w następnym albumie.


#006 "The High Republic. Heart of the Drengir. The Galaxy Unites" vol 1 [06/2021]
#007 "The High Republic. Heart of the Drengir" vol 1 [07/2021]
#008 "The High Republic. Heart of the Drengir. The Roots of Terror" vol 1 [08/2021]
#009 "The High Republic. The Shadow of the Nihil" vol 1 [09/2021]
#010 "The High Republic. The Shadow of the Nihil" vol 1 [10/2021]
Polskie wydanie: "Star Wars. Wielka Republika. Serce Drengirów" [Egmont, 2022].


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »