"Dampyr: La scuola tra i fiordi"


Kontynuując przygodę z włoskim komiksem pora przedstawić tytuł "Dampyr". Owa seria paranormalnych horrorów - ukazująca się nieprzerwanie przez ostatnie dwadzieścia trzy lata - cieszy się na tyle dużym zainteresowaniem, że z końcem ubiegłego roku doczekała się filmowej adaptacji w reżyserii Riccardo Chemello. Dzisiaj jednak nie o niej, dzisiaj kilka słów o tytułowej postaci. Głównym bohaterem cyklu jest Harlan, który – co zdradza sam tytuł – jest 'dampyrem', czyli dzieckiem zrodzonym ze związku ludzkiej kobiety i 'władcy nocy'. Z braku lepszego określania możemy nazwać go półwampirem półczłowiekiem. Jak się bliżej przyjrzeć to trochę taki marvelowski Blade, ale bez miecza i kołków, za to z pistoletem w garści. Myślę, że bez problemu mógłby aplikować do Biuro Badań Paranormalnych i Obrony. Szczególnie, że Harlana z bohaterami cyklu pana Mignoli łączy całkiem sporo. Co dokładnie?

Walczy z potworami rodem z europejskiego folkloru, machinacjami nazistowskich naukowców oraz zmaga się z nieludzkim aspektem swojej natury. "Dampyr" bywa zatem seryjnym akcyjniakiem, ale od czasu do czasu dostajemy także historie przywodzące na myśl klimatyczne opowieści grozy. Taki jest na przykład z albumem "La scuola tra i fiordi" z grudnia 2022 roku, gdzie odnajdujemy wszystko, co powinno się znaleźć w podobnej historii. Islandia, położona na uboczu szkoła z internatem. Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, w placówce zostaje tylko kilkoro uczniów i nieliczni opiekunowie. W tym młoda nauczycielka, którą zaczynają prześladować wspomnienia z dzieciństwa o trollach i wiedźmach. Brzmi ciekawie? Powinno.

Dostajemy dobrą opowieść grozy, mocno osadzoną w lokalnym folklorze oraz bardzo dynamiczny finał w stylu akcji agentów BBPO. Jest broń palna, magia i… nietypowe użycie swetra 😁 Czego chcieć więcej? Może żeby "Dampyr" koniec końców doczekał się polskiego wydania. Tak, byłoby miło.


#273 "Dampyr: La scuola tra i fiordi" [pl "Szkoła nad fiordami"] vol 1 [12/2022]
Brak polskiego wydania.

-------------------------------
Autorem tekstu jest mój dobry przyjaciel TS.
Dzięki wielkie i zapraszam ponownie 😊 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »