Porucznik Ola w natarciu!


Czas na komiks polski. Kiedyś obiecałem Wam i sobie, że zdecydowanie częściej będę zaglądał na nasze podwórko, ale wszyscy widzicie jak to się skończyło. Prawdę powiedziawszy czasami sam się gubię w tych licznych rozpoczętych seriach. Najbardziej żałuję tytułu "Planet of the Apes Magazine", do którego wracam myślami, ale zawsze coś wyskakuje. Może w końcu coś się ruszy w tym temacie. Tego Wam i sobie życzę a dzisiaj słówko o drugiej części historyjki "Ryzyko".

Opublikowana została w 1968 roku, naturalnie w ramach tytułu "Kapitan Żbik". I oczywiście dla nikogo nie będzie zaskoczeniem jak powiem, że jest to bezpośrednia kontynuacja części pierwszej, w której doszło do kradzieży bardzo cennych eksponatów muzealnych. Co może dziwić to fakt, że rola tytułowego bohatera została zredukowana do minimum a pierwsze skrzypce gra funkcjonariuszka Ola - podobno najładniejsza w komendzie - oraz pies policyjny, Brutus.

Fabuła - ponownie: zero zaskoczenia - nie należy do skomplikowanych, wręcz przeciwnie. Prosta historyjka o zabarwieniu kryminalnym. Historia o ucieczce Oli z rąk kryminalistów i o schwytaniu tychże jegomości. Z milicyjno-wojskowej obławy wydostaje się jedynie szef gangu, o którym usłyszymy w finale "Ryzyka". Na usilnego można dostrzec kilka twistów, które pięćdziesiąt lat temu mogły zaskoczyć czytelników, ale nie są to jakieś spektakularne zwroty akcji. Pamiętajmy też do kogo był kierowany ten komiks.

"Ryzyko" odsłona druga? Historyjka zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Dużo większe, niż pierwsza część tej konkretnej przygody. Może z uwagi na większy dynamizm? Może z uwagi na przebojową postać kobiecą? Trudno jednoznaczenie stwierdzić. Na pewno nie bez znaczenia był także język wypowiedzi bohaterów komiksu, który skutecznie mnie rozbawił. Czytam komiks i wyobrażam sobie jak jeden z gangsterów mówi grobowym głosem: 'Czy chce się pani pomodlić przed śmiercią?'. Albo widzę Olę jak celując z pistoletu oznajmia: 'Łapy na kark, łobuzie'. Takich kwiatów jest całkiem sporo i liczę, że w kolejnych częściach będzie ich jeszcze więcej.

____________________
"Ryzyko" część druga [1968]
Scenarzyści: Romuald Teyszerski, Krzysztof Pol, Władysław Krupka
Rysunki: Zbigniew Sobala
Seria: "Kapitan Żbik"
Format: 165x235 mm
Liczba stron: 32
Oprawa: miękka
ISBN-13: 9788361596523

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »