"Kill Psi Łeb"

 
"Kill Psi Łeb"? Nazwać ten komiks totalnie zakręconą przygodą, absurdalnie śmieszną i zaskakująco ciekawą to nic nie napisać. Dla mnie ten album to kwintesencja miszmaszu sensacyjno-humorystycznego w komiksie i dlatego zamierzam do niego wracać ilekroć będę miał gorszy dzień. Historia Brandona Thomasa to taka rysunkowa "Zabójcza broń". Przesadzam z tym porównaniem, ale nic nie poradzę, że takie było moje skojarzenie na dzień dobry. Opowieść naładowana sporą dawką testosteronu, twistami wywracającymi fabułę do góry nogami oraz dużą bezpośredniością w sprawach seksualnych. Tak, "Kill Psi Łeb" to dobre lekarstwo na nudę.

Zacznijmy jednak od początku. Kill Psi Łeb to bohater wymyślony ponad czterdzieści lat temu przez Alexandro Jodorowsky'ego oraz Moebiusa. Sławny najemnik, bohater wojenny, artysta oraz najdoskonalszy, najbłyskotliwszy, kochanek we wszechświecie. Zadebiutował w historii "The Black Incal", gdzie spotkał Animah Królową Szczurów, został zatrudniony przez Johna DiFoola i tyle. Nic więcej nie powiem, bo dzisiaj nie o głównej serii, ale dodatku o niej, czyli właśnie historii "Kill Psi Łeb". Historii rozgrywającej się nieokreślonej przyszłości i opowiadającej o tym jak to bękarty tytułowej postaci skrzyknęły się i postanowiły ratować umierającego tatuśka.

Bo musicie wiedzieć, że trzeba go ratować. Tym razem nie są to żarty. Podczas gali 'Kochanek Roku' Kill zostaje zmasakrowany przez tłum wkurzonych krewnych, przyjaciół czy też zwykłych znajomych tych wszystkich osób, którym przyprawił rogi. Ląduje w śpiączce a stan ten zamierzają wykorzystać dzieciaki chcące dowiedzieć się czegoś o swoim ojcu. Przy okazji chcą także poznać jego najbardziej skrywane wspomnienia, dostać do jego forsy, galaktycznej wiedzy i tych wszystkich tajemnic, które warto poznać. Naturalnie, chcą także go uratować.

Zwariowany świat Killa. Tak w wielkim skrócie podsumowałbym ten album. Przygoda - za to fabularne szaleństwo odpowiada Brandon Thomas - bardzo wciągająca z zaskakującymi twistami, które nie irytują a wzmagają czytelniczą ciekawość. Całość okraszona solidną dawką humoru, także tego rubasznego przypominającego nam o sławnych talentach tytułowej postaci. Kolorystyka, rysunki także na plus. Pete Woods umie w klimaty sf i to umie bardzo, bardzo. Jak możecie to rzućcie wszystko i łapcie za ten album. Bawiłem się świetnie.

_________________________
"The Incal. Wolfhead" [2022]
Scenarzysta: Brandon Thomas
Ilustrator: Pete Woods
Tłumacz: Paweł Łapiński
Seria: Incal
Format: 240x320 mm
Liczba stron: 112
Oprawa: twarda
Druk: ["kolor"]
ISBN-13:9788367161664
Data wydania: 15 czerwiec 2023
Dziękuję wydawnictwu Scream Comics za udostępnienie egzemplarza do recenzji.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »