Piraci na planecie małp?

 słówko o historyjce "Malagueña Beyond a Zone Forbidden"


Wracamy na planetę małp. A dokładnie wracamy do nadrzecznej osady, której mieszkańcy - w tym wspomniany już Gunpowder Julius i Steely Dan - pomagają naszym bohaterem w dalszej ucieczce. Naturalnie, nie jest to sielankowa podróż. Autorzy historii nie byliby sobą, gdyby dali Jasonowi i jego przyjaciołom odpocząć. Pokonując rzekę ludzko-małpia drużyna zostaje zaatakowana przez zmutowane potwory morskie. Stworzenia przypominające skrzyżowanie ślimaka z żabą; wielkie, oślizgłe i głodne. Jak łatwo zgadnąć Jason niczym Conan szybko i sprawnie pokonuje zagrożenie, przynajmniej te fizyczne. O wiele większym problemem niż 'morskie ślimaki' jest bowiem nawiedzające Jasona odrętwienie sprawiające, że taci kontakt z rzeczywistością i nie jest w stanie wykonywać najprostszych czynności. Alex podejrzewa, że owe zachwiania koncentracji wynikają z faktu, że Jason obwinia się o śmierć jednego z przyjaciół. Śmierć, za którą odpowiedzialny jest oczywiście ścigający ich Brutus!


I tak prezentuje się pierwsza część tej opowieści. Po pokonaniu morskich potworów nasi dzielni bohaterowie natrafiają na dziwną społeczność nomadów. Koczowników przypominających... piratów. Jest to kompania bardzo wesoła, skłonna zarówno do zabawy jak i okładania się pięściami. Bardzo szybko o drażliwej naturze gospodarzy przekonuje się Jason, który flirtując z dziewczyną imieniem Malagueña uraża honor jej małpiego adoratora, Grimaldiego. Panowie skaczą sobie do gardła - rzucając przy okazji wymyślnymi obelgami - by koniec końców stanąć do oficjalnego, śmiertelnego pojedynku na noże. Śmiertelnego? Wygląda na to, że owi nomadzi i kierująca nimi niejaka Mama Lena nie znają innego sposobu na rozwiązywanie problemów. Inne podejście prezentuje Jason, który ostatecznie nie zabija przeciwnika. Czy jednak Grimaldi wychodzi z pojedynku cało?


Tymczasem w Mieście Małp nastroje sięgają zenitu. Zarządzający miastem Xavier nie jest w stanie zapanować nad regularnymi walkami pomiędzy ludźmi a małpami. Nienawiść między przedstawicielami obu gatunków jest dodatkowo podsycana przez pomocników Brutusa, który z ramienia Umysłu Gestalt - dodajmy: Umysłu Gestalt coraz bardziej niezadowolonego z osiąganych przez Brutusa wyników - ściga Jasona i jego towarzyszy.

Bardzo fajna i prześlicznie narysowana historyjka. Może i Doug Moench przesadza wrzucając do opowieści "Terror on the Planet of the Apes" coraz bardziej absurdalne pomysły, ale zupełnie jego podejście mi nie przeszkadza. Jeżeli chodzi o tą serię to wybaczam wiele i cieszę się, że jeszcze się nie zakończyła. Polecam!
_________________________
"Malagueña Beyond a Zone Forbidden"
#006 "Planet of the Apes Magazine. Terror on the Planet of the Apes" vol 1 [03/1975]
Scenarzysta: Doug Moench
Rysownik: Mike Ploog
Tusz: Mike Ploog
Twórca okładki: Bob Larkin
Brak polskiego wydania.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »