Peter Parker vs. Eddie Brock

słówko o historyjce "The Sand and the Fury"


Eddie Brock odwiedzający ciocię May? Tak, doskonale pamiętam, gdyż był to jeden z moich ulubionych momentów w serialu "Spider-Man: The Animated Series". Za dzieciaka jarałem się widząc naszego Pajęczaka krzyżującego sieci z Venomem. To była bardzo fajna, kozacka historia. I ten czarny charakter! Sztos opowieść, do której od czasu do czasu wracam także mając blisko czterdzieści lat. Ostatnio z moim młodym, który chyba jednak nie złapie bakcyla na kreskę z lat dziewięćdziesiątych. Trochę szkoda. Próbowałem z "Duck Tales", próbowałem z "X-Men" - nota bene stwierdził, że boi się tej bajki - a niedawno właśnie z "Spider-Man: The Animated Series". Nic. Chwilę poogląda a potem wybiera Ninjago, które kątem oka także oglądam 😉


Wracając do "The Sand and the Fury", w której to historyjce duet Brock-Venom dalej prowadzi swoją vendettę przeciwko Parkerowi. I dalej jest to zemsta smakowita. Przynajmniej dla pana Brocka, który - jak się bliżej przyjrzeć jego zachowaniu - wydaje się niezmiernie cieszyć z takiej gry w kotka i myszkę. Te wszystkie podchody, te wszystkie płacze Parkera, Parkera proszącego o pozostawienie jego rodziny w spokoju. Tak, Eddie ma się czym delektować. Wspólnie z symbiotem tworzą w końcu duet, któremu nie sposób sprostać. Prawda? 

I tak i nie. Poddenerwowany Peter faktycznie ma z Venomem problem. Jego pajęczy zmysł nie reaguje na zagrożenie, jego rodzina jest na celowniku a ekipa Fantastic Four chyba nie do końca rozumie powagę sytuacji. Na szczęście są jeszcze osoby - ot, weźmy takiego doktora Charlesa Jeffersona - które potrafią służyć dobrą radą. To za jego namową Parker zmienia taktykę i ostatecznie pokonuje Venoma. Może nie robi tego w wielkim stylu, ale przynajmniej Venom zostaje zneutralizowany. Przynajmniej na jakiś czas.


"The Sand and the Fury"? Szybka, prosta, ciekawa historyka. Obecność Venoma też zrobiła robotę, ale nie tak dużą jak się spodziewałem. I trochę zawiodłem się w finale, którego chyba niezbyt dobrze zrozumiałem. Kluczem do zwycięstwa było przypomnienie symbiotowi, że początkowo pragnął właśnie Parkera a nie Eddiego? I wówczas konflikt wewnętrzny na linii Eddie-symbiot doprowadził do osłabienia obojga? Nie wiem czy kupuję takie rozwiązanie problemu, ale z drugiej strony czemu nie? Nie takie cuda widzieli czytelnicy Marvela 😁
_________________________
"The Sand and the Fury"
#317 "Amazing Spider-Man" vol 1 [07/1989]
Scenarzysta: David Michelinie
Rysownik: Todd McFarlane
Kolor: Bob Sharen
Tusz: Todd McFarlane
Twórca okładki: Todd McFarlane
Polskie wydanie:  "Amazing Spider-Man Epic Collection. Inferno" [Egmont, 2021] oraz "Pojedynek na plaży" [#019 "Spider-Man" TM-Semic, 01/1992]

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Bomba"

Obraz
Wiele wskazuje na to, że album "Bomba" ma bardzo dużą szansę zająć czołowe miejsce w moim prywatnym rankingu najciekawszych historii opublikowanych w bieżącym roku. I nie mówię tego pod wpływem emocji a przynajmniej nie emocji wywołanych filmem pana Nolana. Tak wysoka nota to zasługa głównie Denisa Rodiera, na którego prace patrzyłem z absolutnym zachwytem. Ostatni raz taką ekscytację kreską czułem czytając " Teorię ziarnka piasku ". I tak samo jak w przypadku serii "Mroczne miasta" już wiem, że do albumu "Bomba" będę wracał. Dlaczego? Powodów jest wiele, ale zacznę od tego, że ten komiks to skarbnica wiedzy. Na temat samego Projektu Manhattan, na temat zawirowań społeczno-politycznych tamtego okresu, na temat zagadnień gospodarczych towarzyszących budowie bomby atomowej. A także - a może przede wszystkim - jest to ciekawa prezentacja przemyśleń, zachowań, działań podejmowanych przez osoby, i mówię tutaj nie tylko o naukowcach, odpowiedzialne za
Read more »

Kastylia oczami Palaciosa

Obraz
"Cyd" Wydawnictwo Elemental Czasami trafia się komiks, który wypadałoby przeczytać dwukrotnie. Raz, aby móc zapoznać się z samą opowieścią bez bagażu zaskoczenia wywołanego niesamowitą lekturą i wyłapać wszystkie historyczne wtrącenia. Dwa, aby ponownie zachwycić się z kreską. I choć nie zawsze ponowna lektura dostarcza takich samych emocji to jednak w przypadku "Cyda" pana Antonia Hernándeza Palaciosa wszystko potoczyło się tak jak powinno. Zanim jednak wyjaśnię, dlaczego tak miło spędziłem czas przy lekturze "Cyda" pozwólcie, że udzielę Wam drobnej rady. Kieruję ją głównie pod adresem osób, które nie do końca uznają historię za swój konik. Sugerowałbym aby każda z tych osób przed lekturą komiksu znalazła kilka minut wolnego i sięgnęła po jakieś krótkie omówienie polityczno-społecznych burz z jedenastego wieku. Naturalnie, tych mających miejsce na Półwyspie Iberyjskim i na pewno nie wszystkich. Najważniejszych, które dadzą obraz tego jak wyglądał świat n
Read more »

"Przesilenie"

Obraz
Jeżeli tak będzie prezentować się większość polskich debiutów to jestem spokojny o przyszłość polskiego komiksu. Dlaczego? Joanna Sępek nie miała łatwego zadania. Opowiadać o rzeczach wydawałoby się prostych i oczywistych trzeba zwyczajnie umieć. Trzeba bardzo uważać aby nie iść na skróty i nie popaść w trywializm. Czytelnik od razu wyczuje, kiedy autor 'nie czuje tematu' i zasłania się ładnymi rysunkami. " Przesilenie " to dobry przykład komiksu, w którym autorka wie co chce przekazać oraz potrafi umiejętnie to zrobić. Historia Kozy śniącej o dołączeniu do grona wspaniałych zbieraczy przygód tylko z pozoru przypomina lekko strawną bajkę. Pod grubą warstwą motywów kojarzonych zazwyczaj z fantasy oraz wszystkim co się z fantasy wywodzi znajduje się druga, bardziej poważna sfera komiksu. Wysublimowana, interesująca, zastanawiająca. To w niej pani Joanna Sępek ukryła opowieść właściwą. Historię osoby atakowanej przez niskie poczucie własnej wartości, żyjącej w stanie per
Read more »